Houd ze een worst voor en ze doen vanzelf een stapje extra. Dat klinkt logisch, maar het tegendeel is waar. Dat blijkt althans uit onderzoek van de London School of Economics.
Prestatiebeloning lijkt de ideale manier om medewerkers te stimuleren, maar het in het vooruitzicht stellen van financiële extraatjes leidt tot ongewenste bijeffecten. Zo blijkt uit het Britse onderzoek dat medewerkers geneigd zijn hun taken niet af te maken, minder lol te hebben in hun werk en het niet zo nauw meer nemen met de ethiek. Bovendien vermindert de samenwerking door prestatiebeloning; gelijkgestemde getalenteerde medewerkers zoeken elkaar wel op, maar werken minder samen met andere collega’s.
Conclusie van het onderzoek is dat beloning in plaats van een korte termijndoel beter gebaseerd kan worden op leerprocessen, procesverbeteringen en klanttevredenheid.

Bron: Intermediair PW februari 2010

Het moeizaam tot stand gekomen akkoord over de aftopping van ontslagvergoedingen kan de prullenbak in. Het parlement heeft het wetsvoorstel van minister Donner afgewezen.
Werknemers die € 75.000,- of meer verdienen, krijgen als ontslagvergoeding hoogstens één jaar salaris mee. Met dat wetsvoorstel kwam minister Donner (Sociale Zaken) naar de Tweede Kamer. Maar die wees het resoluut af. Daarmee staat het compromis in de ontslagdiscussie dat in oktober 2008 tussen de sociale partners werd gesloten, weer op losse schroeven. Werkgevers waren voor aftopping omdat de ontslagkosten dan worden beperkt, en de bonden waren voor omdat de lagere en middeninkomens worden ontzien.
Volgens de Kamer leidt dit echter tot onrechtvaardige verschillen tussen mensen die niet boven en net onder die inkomensgrens vallen. In het wetsvoorstel blijft voor iedereen die minder verdient dan € 75.000,- de kantonrechtersformule gelden en kan de ontslagvergoeding dus wel oplopen tot meerdere jaarsalarissen. Ook Donners eigen partij steunde hem niet. CDA-kamerlid Eddy van Hijum pleit ervoor “scholing door werkgevers” te laten meewegen. Wordt vervolgd. (AL).

Bron: Intermediair PW februari 2010

De mkb-ondernemer gaat drie keer zo veel aan pensioenkosten voor zijn werknemer betalen. Dit komt doordat steeds meer verzekeraars het provisiestelsel laten varen en daarvoor een uurtarief berekenen voor hun diensten. Door gebrek aan grip op de gefactureerde uren, is de werkgever kapitalen kwijt aan de adviezen op uurtarief. Dit stelt Peter Sakkers, directeur van Pensioenveiling.com. Als ondernemingen alleen op basis van uurtarief pensioenadvies kunnen inwinnen voor werknemers, komen veel ondernemingen in de financiële problemen, aldus Sakkers.

Bron: Personeelbeleid december 2009